Bu resim, dikey formatta ve yağlı boya tekniğiyle yapılmış renkli bir portredir. Resim, bir kadının omuz hizasından yukarısını gösteriyor. Düz, koyu bir arkaplan önünde konumlanan kadının gözleri açık, bize doğru bakıyor. Resmin büyük bir bölümünde kadının yüzü yer alıyor. Yüzünde hınzır bir ifade var. Saçları arkadan toplanmış, yanakları hafif kızarmış, dudakları kapalı bir şekilde duruyor.
Paylaşılan metinlerin yazarların izni olmaksızın kopyalanması, dağıtılması ve oynanması yasaktır.

(Bir kadın konuşmaktadır. Bu bölümde sadece kadının konuşmaları duyulur, ona eşlik eden herhangi bir müzik ya da ses yoktur.)

Ben, evdeyim. Yalnız dikkatinizi çekerim herhangi bir zarf kullanmadım yani genelde, çoğu zaman değil, ben hep evdeyim. Bakkala bile çıkmam. Bir şey lazım olsa zaten kapıcı var. Hem çıkıp ne yapacağım? Pardon ama başkaları gibi süslenip, oramı buramı elalemin gözüne mi sokacağım? Asla çıkmam! 

Pis bir kere. Yollar pis, değil mi? Hava pis… İnsanlar… Daha da pis! Ama evim… (Övünerek) Fark ettiniz değil mi? Evim tertemiz! Bu kadar narin, bu kadar narin durduğuma bakmayın, sabah altıda kalkar başlarım çarşafları silkelemeye. Döndüre döndüre… Sonra yatakları çevir, halıları balkona devir, yıka babam yıka! En az iki saat. (Konuşması hızlanır, sesi yükselir.) Oradan al eline diş fırçasını, başla! Fayans araları! Tek tek! E daha bunun silmesi süpürmesi, bulaşığı… (Öksürmeye başlar.) Gıcık! (Tekrar öksürür.) Ay gitsene be! (Su içtiği duyulur.) Gıcık tuttu pardon. 

(Bir süre durduktan sonra) Şimdi size şaşıracağınız bir şey daha: Ben teknolojiden hiç anlamam ve de hoşlanmam! Sonuçta tercih meselesi. Kendimi ekranlara boğup var olan iki gram aklımı da bulandıramam. Bu laptop da işte kardeşimin. Ben elimi sürmem, ay zaten ergen sürdürmez de! Sıkıysa bir dokun, (şiddetli bir biçimde) kıyameti koparır! Tabii ama siz açın. Hiç sorun değil, yapın ne lazımsa. 

(Nefes sesleri duyulur.) Ah benim fındık beyinli kardeşim! Allah bilir hangi deliğe girdi yine? Anlattım ya otele döndürdü evi. Erkek olup ablasına sahip çıkacağı yerde aklı fikri taşkınlıkta… Off ya bela oldu resmen bana! Ama size söyleyeyim, okulda bir iki kanı bozuk, bulandırıyorlar kafasını çocuğun! E bizimki de afedersiniz budala, lastik gibi nereye çeksen oraya gidiyor. (İstemeye istemeye sır verir gibi) Küçükken kafasının üstüne düşmüştü de… Hem de birkaç kere! Hatta doktor bu çocuğun cezai ehliyeti bile (Sanki bir şey duymuş gibi cümlesini yarıda keser.) Aa ne şimdi bu, açtınız? (Kısa bir sessizlik) Şarkı? Bu şimdi şarkı mı? Tövbeler olsun… Ne çirkin bir şey bu. Ne diyor? Yok. Anlamıyorum. (Kısa bir sessizlik) Ne? A çüş! Yapmayın abiler kapatın şunu, komşular duyacak, bir rezillik çıkacak! Yok, ömrümde duymadım böyle bir şey! Abim tamam, kapat artık. Midem bulandı! (Kısa bir sessizlik) Ayy kapanmıyor mu? Tüh bak görüyor musun, bizimki de hep söylenip duruyordu külüstür bu, tutukluk yapıyor diye. Şimdi susmaz bu, hayatta susmaz! Yandık! Ah kaçtı! Akşam akşam diyorum bütün keyfim kaçtı! 

Skip to content